Rozdział 28: To koniec

Z dedykacją dla Alison 

     To koniec. Koniec mojego związku z Leonem. Koniec z tymi wspaniałymi wieczorami. Koniec ze wspólnymi chwilami. Koniec ze wszystkim. K o n i e c.
     Cholera, kiedy ja tak ostatnio cierpiałam po rozstaniu z jakimś gościem? Nie pamiętam. Nie sądziłam, że jeszcze kiedykolwiek poczuję to, co teraz. Ból. Jest on okropny.
     Gdybym została tam jakąś minutę dłużej, na pewno rzuciłabym się na niego. Jeżeli planował tak dalej mnie traktować, jak jakiś papier toaletowy, to proszę bardzo. Śmiało! Nie mam zamiaru jednak tego akceptować. Prawdziwy związek nie może tak wyglądać.
     Zazdroszczę jednak Lu. Pomimo tego, że spotyka się z tym słynnym McCain'em, jest jednak szczęśliwa. A ja? Miałam niby milionera, obiekt westchnień każdej kobiety i co? Spędziliśmy ze sobą parę na prawdę cudownych chwil. Czasami na prawdę sądziłam, to właśnie On - ten, na którego czeka każda kobieta, jej przyszły mąż. Trudno. Widocznie moim mężem zostanie zupełnie inny mężczyzna. Pytanie tylko kto?

Rozdział 27: Pokonałam

      Z dedykacją dla Xylie Verdas 

      Ostatnie dni były dziwne, bardzo dziwne. Nie wiem, jak dokładniej mam to wszystko opisać. Mój chłopak - o ile nadal tak mogę mówić o Leónie - nie odzywa się. Od dwóch dni nie dzwoni, nie pisze, nie przychodzi... Nic. Boli mnie to i drażni, bo nie wiem, co mam myśleć na ten temat. Jeżeli nie kocha mnie już, dlaczego nie powie mi o tym? To wszystko jest takie cholernie popieprzone, że sama się już gubię.

       Widziałam tylko jakieś pieprzone zdjęcia na blogach plotkarskich, a tam kto? On i jakaś blondi. Powinnam się martwić? Raczej tak.

       Jeżeli twój chłopak nie odzywa się od dwóch dni, co robić? Siedzieć bezczynnie i wpatrywać się w sufit, kiedy w moim umyśle znajdują się jakieś niestosowne myśli? Przede wszystkim chciałabym wiedzieć co jest powodem tego, że mnie tak unika. Zraniłam go czymś, skrzywdziłam? Nie przypominam sobie tego. W końcu podczas naszego ostatniego spotkania, rozmawialiśmy tylko o tej Elizabeth i tyle. Potem León musiał pilnie wyjść z powodu jakiejś rozmowy z Tajlandczykami.

Niespodzianka

Pewnie już część z was wie, ale co mi tam szkodzi napisać? xD
Od dzisiaj swoją działalność ponownie rozpoczyna mój pierwszy blog, który założyłam wspólnie z Natalią! W rocznicę postanowiłyśmy go odnowić :D Nowy wygląd, nowa historia, nowi bohaterowie... Ogólnie wszystko!

Może nie będę was dłużej zatrzymywać, tylko po prostu zaproszę na bloga

Ci, co jeszcze nie przeczytali ostatniego rozdziału... Zapraszam na dół ;)

xAdusiax

Rozdział 26: Husley

       Z dedykacją dla Jorgista Forever 

      Spoglądam na Leóna w oczekiwaniu na jego odpowiedź. Nie mam pojęcia, dlaczego szatyn również zamilkł. Czyżby miał do ukrycia przede mną jakąś rzecz? Romans ze starszą kobietą? W końcu Elizabeth nie pisałaby do niego misiaczku, gdyby nie znaczył dla niej czegoś więcej, niż zwykły przyjaciel.
- Kim do jasnej cholery jest ta kobieta dla ciebie? - Pytam po chwili wściekłym głosem.
         Moje dłonie nadal są mocno zaciśnięte w pięści.
- Już mówiłem.. Przyjaciółką. - Odpowiada.
      Trzymajcie mnie, zaraz mu przywalę.

Rozdział 25: Zbliża się koniec?

     

Z dedykacją dla Van Van 

      Mam problem z jedzeniem. Następnego dnia podczas lunchu z wielkim trudem wmuszam w siebie jogurt. To moja pierwsza strawa od wczoraj.
      Tak na prawdę, nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć. León, León i jeszcze raz León. Siedzi mi w głowie. Nie wiem, jak mam to wszystko zrozumieć, tą całą sytuacje z wczoraj. Był jakiś taki inny, dziwny... Jakby nie był sobą. Jeszcze ta wiadomość od kogoś. Kto to? Mała J? Mam nadzieję, że nie. Powinna wiedzieć, że ma zostawić mojego chłopaka w spokoju, inaczej na zawsze ją stąd wyrzucę. Juliet z Constance Billard doskonale wiedziała, że nie warto ze mną zadzierać, a ta? To zupełnie inna Shanon. Silniejsza, pewniejsza siebie... Czyżby mogła stworzyć dla mnie zagrożenie w najbliższym czasie? Oby nie. Nie chciałabym tego. Ostatnią rzeczą której potrzebuję to wojna z tym blond diabłem.